Tabibim! söyle bana; kolay mý em’siz derdim ? Fýrsat ver tövbelere, dünya için köleydim ! Sýla içinde hasret, vuslata dünden erdim Hastaya gerek sabýr, ya þükürsüz öleydim ! Kulluk gerek her daim, onsuz olmasýn an’ým ! Anlar içre an olsun, anda alsýn ol caným
Kimseler anlamaz ki, anlasa aðlarlardý Gözyaþýna gerek yok, içim içre ýrmak var Gece gündüz dönerdi, semada çaðlarlardý Mesele ihkaký hak, o kalemi kýrmak var Kulluk gerek her daim, terler aksýn derinde Canlar içre can olsun, cana cansýn derinde
Ümmiyim kitab benim, bilen alsýn okusun Her harfine köleyim, pazar pazar gezdirsin Gergeflerden geçirsin, ilmek ilmek dokusun Ýster sersin yerlere, ilelebet ezdirsin Kulluk gerek her daim, yel gelip estirende Hanlar içre han olsun, hancý yol kestirende
Kavlim karar eyleyip, yoluna koysam serim Cehd ile gelemezsem, periþan etme bizi! Kelamýn baþým üzre, cehlim kendi eserim Secdeye varanlarýn, alnýnda durur izi Kulluk gerek her daim, gafletten kurtul selim Tanlar içre tan olsun, duadan kesme elim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erzurumlu Selim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.