yüreðim yangýn yeri sabah sabah, gece gece namlunun ucunda özlemim patladý patlayacak içimde gözlerimde sabahýn buðusu kalbim yine hüsranlar peþinde yakmýþta tüttürmüþüm sigaramý hayallerim dumanlar içinde Ýstanbul koca kýz olmuþ bakmýyor, gülmüyor artýk yüzüme beni sorma ben nakýþ tutturuyorum yine ayný derdin peþinde
yaþlý bir dað gibi karlar altýnda kalmýþým sanki tüm dertlerim aðýr gelir oldu artýk hani bir görse ruhum güneþini eritip atacak üstünden sanki dertlerini hani bir kere de sana çýkar olsa sokaklar sana gelmeye koþacak ayaklar, hani bir kere de sýzlamasa þu yürek kalp seni sevmeye köle kesilecek
öldürmeyen ’Allah’ öldürmüyor iþte ölüm kapýmda nöbete yatmýþ ben vasiyetim elimde sen bana gelmeye dur sevgilim ben her saniye, her dakika tetikte.. gülmüyorum, sevinmiyorum biliyorum bunlar senden bana kalanlar geriye ömrüm korkar ,gelecek utanýr oldu sensiz gidemez oldum bir adým öteye
yanan sigaramdan bir duman daha çektim içime yürek toz toprak , sevdam kurak, yaðmýyor rahmet yaðmurun artýk içime..
ölmeye saatleri kalmýþ bir aþk mahkumu ben, bir tutam nefes sunacak olan sen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Solist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.