I
Sese giden küskün sesler
sessizce sese döndü sevgilim
Bal olur kabala ayinleri
Mevlana çeþmesinde derdi sinem duvarlara
dudaklarým
gelinin yüz örtüsü,
dedi ýslak kurak yanýlgýlara
ben bir yangýný sevdim
közüne kör mektubum
külüne þiir
ateþten martýlar
kafesledim de geldim dedi gökyüzüne
sevgilim hadi gel
gel
öp peygamber çekirgelerini
yeþili yeþil, beyazý beyaz olsun seslerin
renklerden bir çay demleyelim
bizimle ahlas kalanlara
II
Süse giden sessiz yüzler
Sese makyaj oldu sevgilim
Kýrk olur kubbenin gün ahlarý
Ben aþktan sonra öðrendim ya sevmeyi
dudaklarým
gecelerin kanatsýz uçuk uçurumlarý
dedi ya
dedi ya gel öp beni
ben o ateþi cennet bildim
cenneti yanarak sesledim surlara, kapýlara
varsýn açýlmasýn zemheri karanlýklar
þafaðým sýzýlara kir
etim kemiklerim sokaklara leþ olsun
sevdim de geldim diyemedi ya
varsýn olsun
sevgilim gel
gel
öp yoksun soframýzda son yavan ekmeðimizi
ikram et tüm misafirlerimize
sese gidenler de,
süse gidenler de doysun yolculuklara
biz keskin hançerleri sus bildik
susuþlarýmýzý yuva yaptýk omuzlarýmýza
varsýn aðýr sansýnlar yaralarýmýzý
biz gözlerimize ruh
tokluklarýmýza lâl sevdalarýz
dönülemeyecek bir yolda baðlanalým
bizimle ahlas kalanlara …
.