bir kaç gün sonra Ankarada kapýya çýkan o yardýmýný tebessümünü esirgemeyen bayan tam benim soracaðým an! "-siz ablamý nereden tanýyorsunuz" dedi "-okul arkadaþýmdý, nerede nasýl?" "-bakanlýkta çalýþýyor ama izinli" ..
"-ama o sizi tanýmýyor" dedi.. "-olabilir unutmuþtur, ne zaman biter izni, nasýl bulurum onu, telefonu? adresi? çocuklarý? eþi?"
"-tetkik hakimliðinde 3 ncü katta ama! ablam hiç evlenmedi ki" "-uzun boylu ... "-hýým dayýmýn oðlu, o da bakanlýkta abim Mutlu! bir ara bir þey olacak sandýk bizde ama ikisi de istemedi ikisi de evlenmedi"
"-görümceniz.. nereli? ne mezunu?" "-liseyi bitirdi" "-Ordulu" "-sanýrým yanlýþ anladým benim arkadaþým Burdurlu idi insan insana, isim-isime benziyor demek ki" faturasýný uzatýp, ordan ayrýldým
gene gençlik parkýnda aldým soluðu türkülere ritm tuttum Ordulu
"Hekimoðlu derler benim aslýma aynalý martin yaptýrdým kendi nefsime
konaklar yaptýrdým döþetemedim Ünye Fatsa bir oldu baþedemedim"
"mangallarda yanýyor fýndýk kömürü çok canlarý yakýyor martin demiri
Ünye, Fatsa arasý ordu kuruldu Hekimoðlu dediðin o da vuruldu"
ben de vuruldum gardaþ ben de vuruldum
vurgunumm tutkunum yangýným, yangýn beni unuttun mu demek Nurcihan’ýýmmmmm caným
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.