Sen bilmezdin, Ben gizliden severdim Sen bilmezsin, Ben senin uðruna kaç ömür verdim…
Gözlerin dokunurken gözlerime Kalbim yavaþlar Tebessümüm kanamaya baþlardý Derin bir sessizlik tünerdi sonra Bulut bulut olurdu bakýþlarým Yaðmur birikirdi kirpiklerime Sonra, içime içime yaðardým, sen bilmezdin
Ruhumda demlenirdi, Koyu, katran bir hüzün Gözlerimin önünden kayýp giderken yüzün Çocuk gibi, bükerdim dudaðýmý Zifiri karanlýða gömülürken umudum Büklüm büklüm olurdu ay bile gökyüzünde Yýldýzlar birer birer sönerdi Gökyüzü fenalaþýr, Deliye dönerdi Þafak sökmez Güneþ doðmaz Gün sýzmazdý penceremden Yüreðime sancýlar ok misali saplanýr Yüreðim delik deþik olurdu Penceremdeki tek gül yapraðýný dökerdi Ve bir þiir daha boynunu bükerdi Sen bilmezdin…
S.U.
Serkan Uçar
26.06.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Uçar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.