“DURAN ADAM” MASKARALIĞI
(Yürümeyi ve kalkýnmayý bilmezlere…)
Kalkýnmayý kýskandý, gezi parký bahâhe
Marjinal gruplarca, Taksim’im ören oldu.
Sandýktan, ihtilâldan… Ümidini kesenler
Ýçte/dýþta þer güçler, tuzaðýn kuran oldu.
Yaptýklarý ayný þey, asýrlarca/yýllarca
Kurulmuþ birer plak, þer güçlerce/ellerce
Aðaç bahânesiyle, haftalarca/günlerce
Kutsalýma küfredim, halkýma üren oldu.
O inanmaz eleste, onu baðlamaz akit(*)
Mânâya deðer vermez, aklý/fikri hep nakit
Halka tepeden baktý, beðenmedi bir vakit
Aydýn geçinen câhil, milleti yeren oldu.
Attýðýný gül sandý, attýðý bize okken
Birden bire kudurdu, karný/sýrtý pek tokken
Halktan ümit kesenler, ortada sebep yokken
Dýþ güçlerle birleþti, arkadan vuran oldu.
Ýstismar edeceði, hiçbir konu kalmadý
Halk kendine gelince, boþa davul çalmadý
Atýlan temelleri, hâfýzasý almadý
Siyâsi taassupla, hizmete firen oldu.
Konan onca engeli, birer birer aþarken
Hem maddeten hem mânen, kabuðundan taþarken
Demokrasi içinde, halk huzurlu yaþarken
O güzelim ortamý, bir anda geren oldu.
Ýçi kin/nefret dolu, tabip kalbini yarsa
Antalya’dan, Sinop’a, Edirne’den tâ Kars’a!
Taksim’in etrafýnda, kamu/tüzel ne varsa
Yaktý… yýktý… devirdi… mahluklar “duran” oldu…
25/06/’13
Hanifi KARA
(*) Elest: Kâlû belâ, ruhlarýn Rabbine söz verdiði zaman…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.