Odam hüzün kokar benim Ne zaman dara düþsem,ona koþarým Beyaz duvarlarýna dökerim hallerimi Sesi soluðu çýkmaz ama; Geri de çevirmez hiç,hep dinler beni
Odam hüzün kokar benim Ne zaman aðlamak istesem,ona koþarým Çocuðunu sahiplenen bir anne gibi baðrýna basar beni Sesi soluðu çýkmaz ama; O da içten içe aðlar benimle
Odam hüzün kokar benim Ne zaman deliye dönsem,ona koþarým Beyaz duvarlarý tebessüm eder,okþar saçlarýmý Sesi soluðu çýkmaz ama; Kuzey rüzgarý gibi eser benimle
Odam hüzün kokar benim Ne zaman sevinsem bir þeye,ona koþarým Hüzün kokan beyaz duvarlarýna anlatýrým olup bitenleri Sesi soluðu çýkmaz ama; Oðluyla gururlanan bir baba gibi eðilir,alnýmdan öper beni
Özkan ÇALIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hisli kalemler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.