HİKAYE (Cemal Abi)

Küçücük kutu gibi bir dükkan
Küçük bir de bahçesi vardý
Cemal abi’nin yeriydi burasý
Koca gövdeli ve kahraman bakýþlýydý Cemal abi
Fazlasýyla da cana yakýn
Bizimle dertlenir,bizimle gülerdi
Orta yaþýn biraz üstündeydi Cemal abi
Ne karýsý ne de çocuklarý varmýþ
Bir kere evlenmiþ,yürümemiþ evlilikleri
Ve kýsa zamanda boþanmýþlar
O günden sonra evine hiç uðramamýþ cemal abi
Hep bu dükkanda kalýrmýþ
Hep içerdi cemal abi
Kendisi susar,gözleri anlatýrdý
Sonra yollarýmýz ayrýldý Cemal abi’yle
Aradan yýllar geçti
Ne görüþtük ne de bir haber alabildim Cemal abi’den
Daha fazla dayanamadým
Ýlk fýrsatta kendisini görmeye gittim
Fakat bulamadým,her zaman ki yerinde yoktu bugün
Ayrýca dükkanýn kapýsýnda kocaman bir kilit asýlýydý
O gün öðrendim Cemal abi’nin kara haberini
Ýnce hastalýða yakalanmýþ dediler
Hastalýðý gibi yüreði de inceydi Cemal abi’nin
Belli ki aðýr gelmiþ taþýdýðý yük,daha fazla dayanamamýþ
Yine de rahmet okumayacaðým ruhuna
Ölüm yakýþmadý sana Cemal abi
Ölüm yakýþmadý sana...

Özkan ÇALIÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: