Hayattan býkkýn gönlüm geçmiþine susarken, Divane biri oldum, yaþasam’ da hayatta, Derdime derman olan gönlümdeki bahçemden, Bir kuru yaprak kaldý, hazan vakti þu bana.
Yaz bahar gelip geçen, yaþadýðým hayatta, Ne bahar ne yaz gördüm, derde düþtüm bir anda, Ýlk demde ömrüm derken þu zamanýnýn sonunda, Bir kuru yaprak kaldý, hazan vakti þu bana.
Gönlümün bir olsaydý, sýrt verecek sultaný, Çekmezdi dertli dilim, her geçen gün þu ahý, Þu gönlüm dert çekerken buruk vuslat zamaný, Bir kuru yaprak kaldý, hazan vakti þu bana.
Izdýrap çeken gönül zevk almazken hayattan, Son demde birden geldi, malum oldu þu zaman, Ömrümün son deminde gelip geçen geçmiþten, Bir kuru yaprak kaldý, hazan vakti þu bana.
Ahmet Yüksel Þanlý er 23 Haziran 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.