sýyýrdý geçti
bir gülüþün dudak kýyýlarýndan
ruhuma göçmen yaðýz
ansýzýn sancýdým
duyar mý bilmem
öksüzün iç çekiþini dolduran boþluk
boþluk ki mavisi eski gök
yamasý ibriþimi sökük
yanardað aðzýnda sesi
unutmuþ öperken
ölümcül sessiz tin
duyarým onu
tanýrým her renginden yine de
her þekil þartýnýn suret bilincinden
kimseler duymaz
bilemez sanrýsýyla kaybolduðunu
yine de tanýrým ben
bütün boþluklardan daha çok
duyar gibi oldu yanlýþlýkla biri
gözleri deðdi ona bir an korktum
bas tondan bir þarký
" hayat dudaklarda mey eðlen, oyna durma hey "
basýldý usuna deðen gerçek i mgesi
o yoluna bakar
ben kývançlý boþluða
boþluk boþluðuna...öyle iþte
duyar mý beni
gülüþün sesinde incelirken
ipince sýzarken geçmiþe
ölmüþ kýlýklý geçmiþe
hani seçtiði nice ölü gözüyle
kiminin açýk kalmýþ hevesi kapaðýnda asýlý
kimi göz oyuðu kalmýþ kapkara
kiminin yarý kapalý
güven mi desem sancý atlasýnda renk bozumuna
sevi inanç katmerli baský üst üste ayný
vazgeçiþ geç kalýþýn soylu adý
yýllarýn dönemeci geçti iþte
yanýmdan bir soluk, uzun rüzgâr ellerinde
yýllarýn dönemeci baktým
karþýsý hâlâ tren garý
hâlâ yolcusu yokluða ayarlý
sonra anýn uçurduðu sular
ah o sular mavisine deðen martý göðsü
þimdi köprü altý yeþilinde harman dalý...
duyar mý beni
süresiz alaca rengiyle bakarak
renkler renklere girdikçe
çýktýkça birbirinden yine
benim olmayan sesiyle
sýyýrdý geçti iþte
bir gülüþün dudak kýyýsýndan
usulca uzun rüzgâr boyunca
yabancýdan selâm sanki
hiç olmamýþ an
sanki nurunda, narýnda olmamýþ kelâm
olsun
bugün de yarýn boþluðuna asýlýr
dün nasýl sallanýyorsa
alnýnda kurþuna alýþmýþ zaman
alýþmýþ ölürken yokluk koynuna
masalla yatýrmaya kendinde olaný
sýyýrdý geçti bir gülüþ
göðün baþý döndü birdenbire
bulutlarý silkeledim
her yer ýslak hiç kokusu...
Þükran AY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.