Güneþin batýþýný ardýndan, Elde tek kalan; Yitip giden bir günün Sadece bende býraktýðý eþsiz hüzün. Öyle ya, geri gelmeyecek asla Ne yaþananlar ne de mazide kalan Tüm vefasýz dostlar.
Buruk bir tebessüm, Belli belirsiz Yüzümde hasýl olan Ve duygular Her daim kalbimi kanatan.
Haykýramadýðým ne varsa Aslýnda ne fark eder, Sen duymadýktan sonra. Dünü yok artýk yaþananlarýn, Yarýný ise asla olmayacak Çekip giden o yabancýnýn ardýndan Ve bana ait ne varsa.
Hatta tek bir hece, Telaffuzu ne mümkün; Düþümde, günümde; Asla ne olacaðýný bilmesem de…
Biraz buruk kalbim, Yýlgýnlýk ise sessizce sürüp giden. Hatýralar tek elde kalan, Sonsuz bir acý ise Her daim vuku bulan.
Dün, bugün ve yarýn; Zaman mefhumu kalmadý artýk, Esir olmuþ duygularýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.