İKİNCİ DÖMİSEK

Ýnsanlar,
Bütün çirkinlikleri ayaklarý altýnda eziyordu.
Ve ben çok kötü aþýk olmuþtum.
Günlerden isyan günleriydi.
Gözaltýna alýnýyordu birileri;
Kayboluyorlardý;
Haber alýnamýyordu birçoðundan.
Ben ise kendimi,
Çok kötü,
Aciz,
Dýþýnda hissediyordum direniþin.
Kolay deðildi öyle genç ölmek;
Birileri genç ölürken,
Baþka birilerinin umarsýzca eðlenmesi…
Ýnadýna ölenlerin acýkmak,
Öyle kolay deðildi.
Ve ben çok pis aþýk olmuþtum.
Aylardan mayýstý;
Hazirana sarkýyordu bir direniþ
Ve birisi serbest býrakýlma tutanaðýný okuyordu yüzüme;
Kadýnlarýn acizce taciz ediliþini kolluk güçlerince
Ve ben aptal çocuk gibi aþýk olmuþtum
Yalnýzca helyumla uçabilen bir fikre.
Sarkýk bir haziran ayýnda
Renksiz bir direniþ yaþanýyordu.
Ölenleri tanýyanlarýn anýlarýnýn yankýlandýðý bir direniþti
Ve ben,
O an itibariye ahmak bir bünyeyle,
Ayyaþ, çapulcu bir direniþe aþýk olmuþtum
(19 Haziran 2013 saat: 01:15 Kýzýlay/ ANKARA )

Sosyal Medyada Paylaşın: