Bir ydum su
Gecenin yalnýzlýðýný mehtapla yýkama,
Yakamoz matlaþýyor sonra sehere doðru.
Bir pastel kýzýlýnda göz kapaklarým
Veda ederken sarhoþ artýðý sabah sisine,
Fesleðendeki çiy billurlarýna beste düzmekten
Yorgun düþtü nazarlarým sustum,
Konuþamamanýn acý tecellisi ile sustum…
Rüyalar kaçýncý perdeyi oynuyordu o an
Hangi rüzgâr ne yandan getirdi soluðunu
Sormak isterdim Gül’üm soramadým…
Bir salâ yankýlanýrken uzak mahallelerde,
Devrilen bir ömür defterine bir veda yazýsý
Tazecik, fazla yýpranmamýþ sarý sayfalar
Kopup giden bir çýð gibi göðe yükselen aðýt !
Bir yudum su gibisin ey hayat !
Bir yudum su, güneþ yakarken yorgun bedeni,
Tutunuvermek gibi göðsümü serinleten akþam yeline
Yorgunluk gidermek nazla salýnan üç güller üzerinde
Dalývermek efsunlu boþluðun akþam sütü ezgilerine…
Koþtururken hayaller, akmayan zamana inat,
Bir türkü bestelenir karþý koruda canhýraþ,
Sen, gözbebeklerinde bir hasret dokurken emekle,
Alý al, moru mor nazarlarýn düþer kaldýrýmlara
“Dur!” diyemezsin heyhat,
Bir çýrpýntýdýr akýp giden yüreðinde, sel gibi
Durgun bir ummana kavuþmaktan korkan
Sükutlarda teselli arayan bir naðme gibi,
Vurur dalga dalga göðsünde bir arzu
Yalnýzlýðýn her duraðýnda, mor koyusu gecede.
Bir yolcu mani düzer,
Kýsaldýkça uzayan ve uzadýkça kýsalan
Vuslat baharý yollarda.
Ceplerinde umut taþýdýðý giysileri üþümüþ,
Bir kýr çeþmesinin taþ oluðunda, tek baþýna,
Bir baþka bahara ertelenmiþ hülyalarla
Kulaç atar, ay þavký vuran durgun siyah suda,
Yorgun yürek çözemez çeliþkileri,
Bulut perde olur mehtaba, geçit vermez,
Ve bir mýzrak saplanýr gecenin göðsüne.
Kanayan serinlik dem tutar son dizelerde
Ve uykuyla birleþmek ister öfkeler, ne çare…
Gül’ üm ben duyamadým yakamozlarýn geceye aðladýðýný,
Belki de “duvarlar” engel oldu, bilemiyorum.
Pas tutan ýslak ayazlarda yýllara þahit,
Tarifsiz karanlýða, sebepsiz tereddütlere þahit,
Göremedim gelip geçtiðini türkülerinin gölgede.
Tutamadým yorgunluktan dalýný budaðýný…
Al bu þarkýyý nakýþla rüyalarýna
Seherlerde aradýðýn uykuya sarýp sarmala,
Ýstersen yine avunmaya çalýþ,
Kurduðun sabahsýz hülyalarla bir baþýna,
Mevsim gelmese de, ýþýðýn vurmasý kurak geceye,
Mümkün olur mu ? emeksiz donuk nazarlarla, bilemem…
Yine de duyurma üþüdüðünü kuþ seslerine,
Bir çentik daha at oyasýz mendillerine
Ve bir yudum su içiminde doyur gönlünü,
Sehersiz sabahlara uyandýðýnda….
Muzaffer Eker
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.