Külden merdiven… Dünden merdiven… Yaþamak Kaç basamak? Yaðmur yaðýnca beni uyandýr Rabbim Saatlere geçmiþin gongunu ekleyerek Bir yaðmur gecesinde umudu bekleyerek uyandýr Küf yeþili sararmýþ bir kitap Gece siyahý gözlerin gibi bitap Yüzüme þafaðýn al rengini vurarak Ben bir dua olayým beni secdede býrak…
Bitmez merdiven… Yetmez merdiven Yaþamak Hüznü taþýmak… Ölüm beni sarýnca beni uyandýr Rabbim Bu þehir uçurtma konfetisine takýlýr Geçtiðimiz yollarda sadece hatýralarýn ayak izleri kalýr Ben secdeye varýnca Rabbim beni uyandýr… Güneþi çekmecelere saklanan odalardan Al beni bir veda kartpostalýna yapýþtýr Hani þiirli olanlardan, yaðmur yaðsýn içinde Hep orada kalayým yüreklerimin yanýnda Ölünce de yaþarken de tüm sevdiklerime sar beni Ve ayný kabirde sevgiyle çürüyeyim Bende geldim diyeyim Babamýn dizlerinde, Ayþenin gözlerinde Ya yosun yeþili… O bir yosun yeþili ki Onun yüreðinde eriyeyim Ben þimdi yalnýz yolcu Ýçi bomboþ bir Ney im…
Kor bir merdiven, zor bir merdiven Yaþamak TANRIYA susamak… Yaðmur yaðdýðý zaman Rabbim beni uyandýr Al bütün gönülleri okyanuslara daldýr. Zehirlere sar beni Mavi bulut, sarý gül ve çürümüþ bir kaya Sahaflarda gizlenen Sýr dolu kitaplara Bir piyanist tahtýna Þiirlere sor beni ZERDÜÞT anlatsýn sana Suretimi düþüren aynalar kýrýk þimdi…
Var bir merdiven, dar bir merdiven… Yaþamak Kirlenip, beyazlaþmak Hüznün o görülmemiþ ilk rengini taþýmak Bir ölüm eyleminden Bir þiirden derinden Çýkarcasýna yanmak Belki de güçlü olmak Hayat ölüm tek basamak Mor bir merdiven yaþamak Hani o bitmeyecek sandýðýmýz Aþklarýyla aldanýp yandýðýmýz Hadi kahkahalarýný çýnlat Ey rüzgârdan bir ýslýk gibi geçiveren Yaþamak! Ayþegül aþkým karagöz
“Ve bir þarký olup çýnlamak -bir zamanlar maziye bak ne kadar þendik …” Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül Aşkım Karagöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.