ABLAM'a

Küçücük bir çocuktum önceleri
Evdekiler bir bir faklý yerlere giderken
Hep sen vardýn yanýmda…
Kimi okumaya þehir dýþýna gitti
Kimi evlenip yuvadan uçtu kuþ misali…
Ama sen hep yanýmdaydýn
Sen hep vardýn hayatýmda…
Arkadaþlar edindim zamanla
Fakat güvenemedim hiçbirine
Senin kadar
Çok insan gördüm
Dostum dedikten sonra arkamdan vuran
Ya da sadece dost geçinen dostluðun ne olduðunu bilmeden…
Hiçbiri senin týrnaðýn etmedi
Edemezdi de zaten…

Günlerce aðladým omzunda
“Benim niye hiç arkadaþým yok,
Kimse beni neden sevmiyor” diye
Sen hep beni teselli ettin
“Olur be güzelim
Daha çok küçüksün” dedin…
Büyüdüm lise çaðlarýna geldim
Ve aþký tattým ilk kez
Ayný zamanda acýyý yaþadým en þiddetli þekilde
Bunu sana hiç anlatmadým
Ama sen gözlerimden anladýn hep
Kaç gece gözyaþlarýmla ýslattým eteðini
Kucaðýnda uyudum güneþ ilk ýþýnlarýný gösterinceye kadar…

Artýk çok þey deðiþti hayatýmda
Dostlarým var her þeyden önemlisi
Ve yepyeni bir sevdam var ablam
Bilmese de onu nasýl sevdiðimi
Yastýðýmý gözyaþý yaðmuruna tuttuðumu hasretiyle
Bir sevdam var ablam içimde…
Ýçimde büyütüyorum sevgimi
Tohumlarýný ektim yüreðimin en nadide köþesine
Ve gözyaþlarýmla suluyorum onu her gece…
Büyüdü, büyüdü içime sýðmaz oldu
Bazen korkuyorum yüreðimden taþmasýndan
Korkuyorum ablam beni terk etmesinden
Týpký senin gibi…

Evet ablam týpký senin gibi
Sen þimdi gidiyorsun beni býrakýp
Dünya evine giriyorsun
Sen de yuvadan uçuyorsun
Kardeþinin yerin dibine geçtiði bu günlerde…
Ben karalar baðlarken senin gidiþinle,
Sen bembeyaz gelinliðinin provasýný yapýyorsun
Aðlamaya bahane arayan gözlerimin önünde…

Ama sana belli edemem acýmý
Ýlk defa gözyaþlarýmý gizliyorum senden
Üzülme, beni terk ediyorsun diye
Artýk dostlarým var benim
Hem de içimde yaþattýðým bir sevdam var
Üzülme ablam benim için
Ben üzülüyorum ikimiz için yeterince…

Kolumda, yanýmdan asla ayýrmaya cesaret edemediðim
Doðum günümde senin hediye ettiðin saatim varken
Kitaplarýmýn içinde en beðendiðimi bana sen almýþken
Hatta en sevdiðim bebeðimi bile sen vermiþken bana
Üzülme ablam benim için
Ben üzülüyorum ikimiz için yeterince

Ve asla beni terk ettiðini düþünme
Çünkü
Sen hep vardýn yanýmda
Ve hep vardýn hayatýmda
Ve ölünceye dek olacaksýn yaþamýmda…


18 / 12 / 2007
(gururumu ayaklar altýna almadan tam bir gün önce)



Sosyal Medyada Paylaşın: