her þey bir toz bulutuydu önce..
yüce yaratýcý önce Adem’i yarattý
ardýndan ona eþ olarak Havva’yý
kadýnla erkek böylece birbirine sevdalanmýþ
yemin vermiþti
sonsuza dek sevmek adýna
"Bizi ölüm bile ayýramaz" laflarýyla...
kadýn ve erkek..
birbirinin her daim tamamlayýcýsý
elmanýn öbür yarýsý
ve efendim bunu destekler nitelikte söylemiþti:
"Ýnnema’n-nisâ’ þakâyýku’r-ricâl"
þüphesiz ki kadýn erkeðin þakayýký,
yani öbür yarýsý, geri kalaný...
öyle ya her þey bir toz bulutuydu önce
ve kadýn erkek yemin vermiþti birbirine
yüzyýllarca böylece sevda içinde sürdü bu kanun
neden sonra erkek verdiði sözü
ettiði yemini unuttu...
aþkýný içine gömemedi
beþeriyetini acziyetini gösterdi ele güne
hem kendini dile düþürdü
hem sevdasýný...
ve gösterdi herkese
sevda yalanmýþ
yeminler sahte
kalpler sonsuza dek birlikte deðilmiþ
sonsuz deðilmiþ aþk..
hastalýkta ve saðlýkta beraber olmak imkansýzmýþ
ve aslýnda ölüm bazýlarý için farklý þeylerin baþlangýcýymýþ
ve "VEFA" istanbulda bir semtmiþ sadece...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.