bir gün kýyaslamaya suya indik; þekilcilerden ve soðukluktan ne anladýysak yaralanma dedik acýlanma dedik kimi görsek kan tutar bizi sevmek tutar bakýrdan taslarda deniz kurtar ey elini uzat dedik
köpüðüyle buluþtuk ýsrarcý gitmelerde ayaðýmýzýn yagazlýðý deðil midir ölüm kalkýlýr ve dönülmez oysa kim çaðýrmýþtýr bizi? ya da býrakan neydi ey! hayat sölpüðü yüzlerden ýrak bir buluta rastlamadým.
tanýrdý görse bizi, suyun çiçekleniþi derinlerde gücenmiþ sayýklamalar yatar her insan bir fâtihadýr yüzü ters bakan gece okuma, gündüz yürüme, hiç duyma. * yetiþsin bir dað býraktým köpeklerin acýdan öldüðü günlerde ýssýzlýktýr bir kap zehir yeni gelinlerin zor taþýdýðý tepsidir hayat ve inme iner kimin bahçesine aklý kaçýrsak
gölgelerin dili! sana yetmeyecek adýmlarý çetele neyin yurdunu arasak bir mayýn gevezeliði alacaðýný alsa da gitse düþman yolu yalnýzca sevgililer uzatýr gider tozuyla rûyasýndan
bu cehennem günü bile donan kimdir? kim eli cebinde gezer durur geceyi sýkýntýlý ve baðýrarak kim aðlar uzaklara sessizlikten bile ses duyan kimdir içinde bilmez bunu kimsecikler þeyden baþka
kýyaslamalar bitti su devrildi; sanki yaþamaktan ne anladýysak ve ne aldýysak büsbütün bir yara dedik zil çaldý ve ders bitti kimsenin bahçesinde yalan dolaþmaz artýk!
Payanda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Payanda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.