KAYIP COĞRAFYA (ROBOSKİ)
GULAXUN (KAN GÜLÜ) ROBOSKÝ ANISINA
Ben ki bir gulaxun’um Zagros daðlarýnda açan
Kayýp bir coðrafyann gözyaþlarýyla nemlenip filizlenen
bundandýr kan aðlayan gül olmasý adýmýn
ve bundandýr sadece zagros daðlarýnda yetiþmem
Van gölünüde severim kurumaya yüz tuttuðumda
Van gölünün mavi sularýyla yeniden yetiþirim
Ben ki bir gulaxun’um hiç bir güle benzemem
Her gülün yüzünde sevinç yüzümde hüzün beslenir benim
Ben ki bir Guldexun’um Zagros daðlarýnda açan
Bundandýr þiir mýsralarýnda feryatlarýmýn yankýlanmasý
Ben ki bir gulaxun’um Zagros daðlarýnda açan
Bundandýr bir ülkenin kader sayfalarýnda adýmýn karalanmasý
Koçgiri katliamý kor düþürür gecelerime
Çýlsutunda kýlýçtan geçirilen ilim
Simsiyah bir gökyüzü büyütür gündüzlerimde
Ben ki bir gulaxun’um kan aðlarým
Mazlum bir halkýn köylerini bombalanýrken gördüm
Mezar taþlarýna isim yazdýramayan babalar gördüm
Kurþunlanan oðullarýnýn ölüsünü bulamayan analar gördüm
Bundandýr adýmýn gulaxun olmasý bundan kan aðlamam
Ben ki bir gulaxun’um Zagros daðlarýnda açan
,Artýk deðiþmez kaderim,tarihimden kan içerim
Ben ki bir gulaxun’um Zagros daðlarýnda açan
Kar mevsimine fýrtýnalý gecelere alýþtý yaþlý didelerim
Kayýp coðrafyamda fakirliktir hükümdar
Kaçakçýdýr esmer tenli dargýn insanlar
Yorgundur ve sýnýr dýþýdýr umutlar
Kerpiç evlerde bir aç bir tok yaþar
Babalar ekmek parasýna kaçakçýdýr
zagros’un roboski’nin etrafý karlýdýr
40 fidan,yine ekmek için toplanýr
Yol uzundur,güneþ üþür yürek buzlanýr
Adýndan çok daha karadýr gece
bombalar yaðar kar düþerken ince ince
cesetler paramparça,kol,bacak,ayrý düþünce
Ve aðýtlar düþer fakir Roboski köyüne
Katýr sýrtlarýnda taþýnýr cansýz bedenler
Yitip gitmiþtir ekmek,umut,bekleyiþ
Ve o gece beyaza kan kýrmýzý düþer
Çoðalýr Etrafýmda gulaxun’ler
Ben ki bir gulaxun’um
Zagros daðlarýnda açan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.