Ne zaman gözlerimi kapatsam, Bir zehirli sarmaþýk sarar düþlerimi Onun indinde, suçtur sevmek, seni özlemek Senli düþler kurmak. Beceremem… Vicdanýma vururum hançerini sensizliðin Býçaklanýrým
Ne zaman kirpiklerim ýslansa, Koskoca bir mazi geçer gözlerimin önünden Nefsime esir olduðum anýlar canlanýr birer birer Onlar ki benim, suç ortaklarýmdýr Savunamam kendimi bile Seni düþünsem, tutuklanýrým
Ne yýldýzlardan yarar var Ne de sisler içindeki görüntülerden Yokluðun oturur gecenin içinde yüreðime Saat 12 yi vurduðu zaman Gelmesin isterim 00.01 aný Beceremem.. Kendi yalnýzlýklarýma saklanýrým
Bir gelincik tarlasýný geçerim boydan boya Bir bahçesini adýmlarým kendimce Kimisi yeþildir, kimisi mor, kimisi siyah Bazýlarý da beyazdýr güllerin Ve ben kýrmýzý güller arasýnda severim seni Ýsyaným kabarýr yokluðunda Ýçim içimi yer çýðlýk çýðlýða Hüzne odaklanýrým
Bir þiir düþmese geceme, Bir yýldýz göz kýrpmasa penceremden Bir güneþin umudu olsa sabaha Yarýnýmda senli düþlerim yoksa Silip süpürse tüm geçmiþi seheryeli Bir can elinde gonca gül olsam bile Nasýl korkusuzca koklanýrým?
Ben sensizliklerimden korkup Bu gecenin koynuna sýðýnmamýþ olsam Taþ kesilir baþýmý koyduðum yastýk Ne zamanki sabaha çýkmaz düþlerim Ben de sana yasaklanýrým
Vakitli vakitsiz onca ýþýk süzülür penceremden Allý ,morlu, kýzýllý Aralanýr günün perdesi Yoksun, dönmemiþsin Aðýrmýþ, çok aðýrmýþ düþlerinin vebali Hala dönemeyen sevgili Bu hüznü sensiz yüklenirim
Bir deniz olurum, sabahýn ilk ýþýnlarýnda güneþ danseder yüzümde Sol yanýmda sensizliðin sancýsý Sað yaným bahar bahçe Ayaklarým deðer deðmez yanar suya dokununca Bir çiçeðe uzanýrken elim Baðbancý yakalar beni ya da gönüllü yakalanýrým
Katlimize ferman yazarsa zaman Sensizliðe mahkum ederse beni Kendimi nasýl savunurum? Nasýl temyize çekerim sensizlik anlarýmý? Bir zehirli sarmaþýk sarýlýr boynuma Bilmem ki, nasýl aklanýrým?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.