Bir Nisan ayýnýn zindan soðukluðunda, Heybeli ye henüz yazýlmamýsken naðmeler Eriyip gitti de öylece,yetmeyen aklýmla da kendimce Oturup hastane koridorlarýnýn soðuk camlarýnda bekledim çocukluðumu, Cam fabrikasýnýn ciðerlerine iþleyen tozlarýndan Gün ve gün eriyen kemiklerine, Ve giyerken mavi hastane kostümünü-o dev gibi babam- Kanser nedir bilmezdim... Babamýn bu derdine düþmeden önce..!
/ 17.06.2013 Ýlknur Öztürk (Kýsa bir bölümünden) Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknurHavin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.