Ve soðudu sobalar! Üsümeye razýydým dedi bir cocuk, Cýkarttý tüm deðerli taþlarý parmaðýndan bir genç kýz, Deðilmi ki bu denli deðersizken insan hayatý. Tüm beyazlarý kaldýrdý dolabýndan bir kadýn, Bekledi, bekledi, bekledi... Kömür karasý katran bir gecede, Bir çocuk ve ikiyüzdört baba, Karanlýk bir yolculuk da ihmal edildi. Bir avuç kömür için, Bir ömür can verenlere diye yazýyor haber bültenleri. Not düþün tarihin bir köþesine, yýl 2014 Hiçbir gözyaþý bu yangýný söndürmeye yetmedi.
14.Mayýs.2014 Ýlknur Havin Öztürk Sosyal Medyada Paylaşın:
İlknurHavin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.