Sus Kelimeler hýnca hýnç çarpýþýyor Kalp iki dünya arasýnda sýkýþtý Ruh býçak sýrtýnda
Aþk Yok olmuþ yalanlarda Sahte suretlerde Kayýp gerçekler
Çare yok bu yolda Umut depresyonda Güven hayata küskün Sevmeler bana dargýn
Gitmeler Bir nefes kadar uzak bana Þeytan çaðýrýyor yanýna Gitsem sanki bitecek Kalsam belki de ben biteceðim
Ýçimde milyonlarca Þarapnel parçasý Kalbim kan gölü Yaralýlar, ölüler her yerde
Beynimin içinde mazi adlý bir film Baþ rolde ben Hatalar, yalanlar, ihanetler
Gözlerimden akan rahmete Ay þahit oluyor Yýldýzlar benim için kayýyor
Bütün þarkýlar bana besteleniyor Her þiir ben oluyorum Her roman hayatýmý anlatýyor
Sonra Sertap’ýn da dediði gibi ’’ Ýyileþiyorum’’ Ve bu günü milat sayýyorum Þimdi arýndým kirimden Özgürlüðü soluyorum Dolabýmý açýp Maziyi çöpe atýyorum bir bir Radyoda çalan þarkýya gülümsüyorum
’’Çoktan unuturdum,ben seni çoktan Ah bu þarkýlarýn gözü kör olsun’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
efsundeniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.