.... Coðrafyasý bozuk bir aþk , di-li bozulmuþ bir þehir býraktýn Yitirilmiþ düþler , keþfi yapýlmamýþ sol yanýmda bir sancý Gözlerine ömrünü katýp , ellerini boþ býraktýðýn sözcükler Hesabýna düþtüðün keþkeler , bir bir omzuma bindiler Mutlu ol diye , susturduðum ömrüm Þimdi ayný caddenin ,ayrýk yolcularý Yitik düþleriyiz
Sessizce giderdim ayaklarýmýn dibine düþen yaðmurlarý toplamadan Bir þehrin gölgesinden anlardým acýsýný Uçurtmasýný kovalayan çocuklar , yalnýzlýðýný omuzlamýþ Hep ayný yerde ezberi bozulmuþ umutsuzluk Kaçýncý batan geminin yolcusuyuz , düþlerini gök kuþaklarýna adamýþ Dudaklarýmda kýrýlgan bir cümle , konuþtukça içime kan doðrayan Yanaklarýndan süzülen sessizlik olmak isterdim oysa Düþtüðümde ; Yaný baþýnda olmayý , sessizce tebessümler býrakmayý Elleri kirlenmiþ ayrýlýklarým , akli dengesi bozuk bir sevgim vardý Hangi tarafý bölsem bir yanýmda sen kahkaha atardýn Diðer yaným hep ayný noktayý tekrarlardý
Gittin . .. ...
Nefesi kesilmiþ bir mevsim , yüzünde ömrünü taþýyan Gözlerinde ölüm telaþý , içimde bir çocuk Giydirdiðin bu kaçýncý veda , ömürlük olsun Bu Son Hangi duvara takýlý kalýr düþüncelerim , kaçýnda firar ederim kendimden Düþer bir gazete elimde son sayfasý , þimdi neresinden baþlarsan baþla Hepsi ayný aþkýn cinayet masasý Kim aklardý beni sevgimin en saf halinden Günahtý dudaklarýmdan baþlayan , topukllarýmdan çekilen günahtý baþlý baþýna
Korkma ! Ben Gidiyorum Þehri senin kollarýna dikip içinde çocuklar büyütüyorum Yol uzun , düþlerim kýrýk ,parçalanmýþ oyunlarým Virgülle kesilmiþ bakýþlarým , noktasý koyulmuþ , damgalanmýþ bir ömürüm Bitirilmiþ , Üstü kapatýlmýþ bir mezarýn içinde son duayým
Ben Gidiyorum
Sen Kalýyorsun
Kirpiklerinde uyutuyorsun ,
Kapatýyorsun
Bu Son
Ömrümün Sonuna Kadar Gidiyorsun
Muhammed Yalçýnkaya Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşlerim_Kiralık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.