Þehrim karanlýða bürünürken Sorgusuz sualsiz .. Acýlar oturuyordu karþýmda.. Bir mahpusluk baþlýyordu .. Þehrimde... Bir ben Bir Sen Sen gidince .. Þehir kalýyordu " ben " ...
Eteklerinde serçeler aðlýyordu.. Bir mahpusluk düþünün ki.. Bakýþlarýnda kurþunlar.. Kirpikleri ölümü deðiyor.. Gecenin kuytu köþelerinden.. Acýlar çekiliyor.. Bahalarý pencerelerde yakýlýyor.. Nisan yaðmurlarý geceyi aðlatýyor..
Bulutlar geceye doðru yürüyordu.. Prangasý görünüyordu ayrýlýðýn... Geceye.. Baharlar kaybediyordu.. Yapraklara.. Zümrüt parýltýsý içinde çiçekler.. Güne bakmýyordu.. Yarýn aðlýyordu bugüne.. Oysa bugün .. Dün’ün aynýsýydý..
Mahpusluðun günlerinde.. Penceremde kuþlarým ölüyordu.. Göç etmeye hazýrlanan serçeler.. Küçük pençelerinde.. Hayatý yýrtýp.. Kendi yaralarýna aðlýyordu.. Susuyordu zaman.. Susuyordu þehrim.. Lal olmuþtu gönlüm.. Aniden konuþmayý bekliyordu... Keder çiçekleri..
Bitmiyordu gece.. Tükenmiyordu kentin ýþýklarý.. Yansýyan aynada gözlerimde " sen " Karanlýkta koþan saða-sola.. Göçmen kuþlarý bile.. Terk etmiþken demir parmaklýklarý.. Sema aðlarken sessizce.. Saatler kahkahalara bürünüyordu.. Mahpus hanemde..
Kurþun rengi þafaklar söküyordu.. Hiç bir kelam kesmiyordu yüreðimi.. Ayrýlýrken sevdalý gözlerin.. Dokunamýyordu saçlarýna þehir.. Þimdi kaç aþk eder.. Bu þehir.. Gözlerin gece.. Yýldýzlardan toka yapýyordun saçlarýna.. Þehir saçlarýn boyu uzanýyordu.. Katre katre çiçeklere emanet " sevdam "...