Bakardým içimden sana Sen gözlerimi kýskanýrdýn içime bakan Ellerimi uzatýrdým kuþlara Sen ellerimi sakýnýrdýn kuþlardan Çiçekler ayaklarýma dolanýrdý Dur gitme derdin Yollar bana bakardý Sen yollara…
Hasetinden toprak çatlardý Yaðmurlar boþalýrdý yanaklarýndan Sen derdin ki Ýçimde ki öfke deðil Gülüþlerime ekledim Suskunluklarýmla birleþtirdim dünyayý Benim hiçbir þeyim olmadý ki Iþýl ýþýldý dünyam Ýlkay’larda ben hep çocuktum Hayatý anlatmaya kalksam Üç dizeydi Bedavasý olmayan dizelerdim Sözün týlsýmýný bilmeden…
Acýlarda dolaþýrdým Örselendikçe hiç kýskanmadým Hiç egolarým olmadý benim Yatalak geçirdiðim günler Kötürüm bir hayattan baþka…
Dedim ki Sen süzülüp giden turnalarda Aradýn baharlarý Serçelerde saklandýn saçak altlarýna Iþýl ýþýl büyüdü ellerinde Ýlkay’lar ve düðün dernek kuruldu Gelin olup giderken O kadar sevinmiþtin ki…
Þimdi, Kavý bitmiþ kibriti yakmaya uðraþýrken Ýhanet zincirini kýrmadýkça Ve her kapý zili çaldýðýnda Acabalardaysan Yorgun gözlerime kýrýlma sakýn Ben uzak düþlerin Son deminden sesleniyorum Hayat seni kýskanýyorum…