Neolitik Çağdan Mahşere
merol
Neolitik Çağdan Mahşere
Neolitik Çaðdan Mahþere
Kalbime yapýlsa, eðer bir kazý.
Adýndýr ordaki, en güzel yazý.
Nasýl kazýnmasýn, bu kalbe ismin.
Elbette çekerim, her türlü nazý.
Bu yazýyla bil ki, gönlüm bahtiyar.
Bu yazýya arzda, bulunmaz ayar.
Ruhum seninleyken, olmaz ihtiyar.
Bu yazýyla biter, kalpte her sýzý.
Ýnan kalpte adýn, dilimde adýn.
Hiçbir tatta yoktur, bil senin tadýn.
Mahþerde de sürer, bil senin yâdýn.
An sen de diyorum, an beni bazý.
Neolitik çaðda, sen vardýn bende.
Ruhuma iþledin, sensin bugünde.
Ýmzan hem ruhtadýr, hem inan tende.
Mahþeri sevdanýn, artar hep dozu.
Mustafa EROL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.