MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
İNSAN OKUDUM
Dosteli_

İNSAN OKUDUM



Bana çamur atýp durma boþuna,
Benim güzel yüzüm, insan bilesin
Bilmem çirkin nasýl, gider hoþuna?
Benim özüm sözüm, insan bilesin.

Bana ne yalandan, bana ne kinden.
Bugünü kurarým feyz alýp dünden
Kurþunlara gelsem hem de her yönden.
Benim özüm sözüm, insan bilesin.

Yýllarca gerçeðin izini sürdüm
Hep senden güç aldým, çok defter dürdüm
Sevgiyi tek çare, kurtuluþ gördüm
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Ne insana kýydým ne de can yaktým
Sanmayýn kimseye hor gözle baktým
Nice saltanatý sevgiyle yýktým
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Arada sýrada halim soruldu!
Baktýlar masumum, yükler vuruldu
Sevgiyle yoðruldum, sular duruldu
Benim özüm sözüm, insan bilesin

Yaþayýp giderken koskoca handa
Güzellikler diledim iki cihanda
Dosteli bir yanda canan bir yanda
Benim özüm sözüm, insan bilesin
Sosyal Medyada Paylaşın:


Dosteli_ Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

SENDEN GERİSİ YALAN SUSTURAMAZSIN BENİ KİMSE BİLMEZ BANA KALIRSA AŞK BU SENSİZLİĞİM BİTMEDİ GÜL KOKULU KADINLAR İNSAN SEVDİĞİNE BENZER KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI HAYAT YOLU UZAKLAR/Uzaktakiler