MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
İNSAN OKUDUM
Dosteli_
İNSAN OKUDUM
Bana çamur atýp durma boþuna,
Benim güzel yüzüm, insan bilesin
Bilmem çirkin nasýl, gider hoþuna?
Benim özüm sözüm, insan bilesin.
Bana ne yalandan, bana ne kinden.
Bugünü kurarým feyz alýp dünden
Kurþunlara gelsem hem de her yönden.
Benim özüm sözüm, insan bilesin.
Yýllarca gerçeðin izini sürdüm
Hep senden güç aldým, çok defter dürdüm
Sevgiyi tek çare, kurtuluþ gördüm
Benim özüm sözüm, insan bilesin
Ne insana kýydým ne de can yaktým
Sanmayýn kimseye hor gözle baktým
Nice saltanatý sevgiyle yýktým
Benim özüm sözüm, insan bilesin
Arada sýrada halim soruldu!
Baktýlar masumum, yükler vuruldu
Sevgiyle yoðruldum, sular duruldu
Benim özüm sözüm, insan bilesin
Yaþayýp giderken koskoca handa
Güzellikler diledim iki cihanda
Dosteli bir yanda canan bir yanda
Benim özüm sözüm, insan bilesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
SENDEN GERİSİ YALAN
SUSTURAMAZSIN BENİ
KİMSE BİLMEZ
BANA KALIRSA AŞK BU
SENSİZLİĞİM BİTMEDİ
GÜL KOKULU KADINLAR
İNSAN SEVDİĞİNE BENZER
KIRLANGIÇ ÇIĞLIĞI
HAYAT YOLU
KIRMIZI BAŞLIKLI YÜREĞİM