Gece sessizliðini, duyarken penceremde Yýldýzlara dert yandým, derdim bilemediler Baþýmda bir aðýrlýk, kaynýyor cenderemde O an deliye döndüm, çare bulamadýlar
Az þekerli bir kahve, hatýrlatýrken seni Arada hasret varsa, iflah etmezmiþ hani Deli gönül ne yapsýn bir de sevdaysa konu Ne deseler nafile, gönlüm alamadýlar
Þu bahtýmýn rüzgarý, böyle eserken kara Zaman bitip gidiyor, aþkta isterken süre Sevenler sevdiðine, fal tutmuþlar kaç kere Güldürseler de bazen, hüznü silemediler
O yýldýzlar dedi ki, mahâl yoktur kaygýya Sendeki asil yürek, layýk bütün övgüye Mehtap ayrý güzeldi, davetkârdý sevgiye Oysa ben hüzünlüydüm, vuslat dilemediler
Lalezarlar içinde, boþa sevmedi Nedim Delice sevdim amma aþka isyan etmedim Nasýl sevdim gördünüz, yâre anlatýn dedim Bu kusursuz aþkýma, þahit olamadýlar
Sevenler sevdiðini, bulup, alsýn diyerek Dizeler anlatýyor, artýk söze ne gerek En içli türkülerde, yanýyorken bu yürek Benimle aðlayýp ta, benle gülemediler
Kaç gün,kaç ay, kaç yýldýr yollarýna baktýðýn Yýldýzlarý kýzdýrdý, kanlý yaþlar döktüðün Lüzumsuz yeter artýk, yetmedi mi çektiðin Vazgeç bu aþktan deyip, aklým çelemediler
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
CENDERE: Pres, manevi baský Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.