BİZİ SEVDİRMEDİLER

Bize çiçekleri koklatmadýlar gülüm,
Uzatamadýk ellerimizi goncalara,
Kuru ayazlarda çatladý ellerimiz,
Gözyaþlarýmýz aðu kattý acýmýza,
Yapraklardaki çiy billurlarýna imrenerek baktýk,
Hasret aðýtlarýna eþlik etti akþam bulutlarý,
Ve dondu bulutlar, dolu oldu, tipi oldu,
Kapandý yollar, çýð düþtü vuslat türkülerine,
Gündüzler komada, güneþ doðmaya küs adeta,
Zehir koktu þafaklar, korktuk,
Boðulacak diye ümitler, baharý göremeden,
Acýkmayý, susamayý, uyumayý unuttuk
Yeter ki çiçekler kurumasýn dedik,
Ama koklatmadýlar, býrakmadýlar,
Ne büyüdüler ne kurudular,
Cüce kaldýlar ümitler gibi, gülücükler gibi.

Güldürmediler ki bizi zaten Gül’üm,
Sahip olduðumuzu sandýðýmýz her þey bile,
Soðuk türkülerle terk etti bizi
Çakýr dikenleri vücut buldu yollarýmýzda,
Menzil uzadý gitti, ümitler yaþlanmada,
Vuslat türküleri buharlaþtý uçtu ufuklarda,
Mahþeri yangýnýndan yüreklerimizin,
Her yer Kerbelâ’ya döndü, bir damla suya hasret,
Kanamadýk...

Sevdamýzý kýsacýk uykulara beleyip sararken,
Bilemedik sabahýn fýrtýnalarla uyanacaðýný,
Bilemedik þiirlerdeki mahmurluðu,
Hayra yoramadýk rüyalarý,
Aldattý bizi yalancý þarkýlar,
Tutamadýk kanatlarýndan kuþlarýn,
Oysa sevda nakýþlý Ýkbal uçuþlarý,
Bir yarýn müjdesi saçýyordu yamaçlara,
Yetiþemedik, uzanamadýk dermansýzlýktan,
Býrakmadýlar bizi Gül’üm, Eylül cellatlarý,
Býrakmadýlar sevelim, sevdirmediler,
Kâbus kýlýklý step çalýlarý,
Engel oldular kuru dallarýyla dört yanda,
Sevdirmediler, göstermediler güzellikleri,
Sakladýlar gri, isli duvarlar arkasýna.

Avunamazdýk vedasýz ayrýlýklarla,
Günaydýnsýz sabahlarla,yalnýz uykularla,
Gözlerindeki gül kurusu kývýlcýmlar,
Her yakýþýnda bu memnu ateþi,
Isýtamýyordu ellerimizi, geleceði yazmaya,
Anlatamýyordu diller, güneþin ne zaman doðacaðýný,
Alatamadýk, sevemedik,
Sevdirmedi bizi Gül’üm yasak geceler,
Boðulduk kaldýk büyümeyen goncalarla,
Bir mahþer uykusuna daldýk.
Yapma bebeklerin yüzündeki gülücüklere bakarak,
Yüzlerimizde buruk bir tablo,
Uyuya kaldýk.........

Muzaffer Eker
Sosyal Medyada Paylaşın: