intiharım

Gelip gideceksen hiç gelme!
Ne kendini yor ne de beni..
Alýþkanlýklarýmdan vazgeçirirsen sana alýþýrým, ben ben olmaktan çýkýp sen olurum..
Kendimi unuturum..

Ve artýk gidilmeli diyorum..

Gitsem diyorum bazen,sessizce çekip gitsem bu þehirden..
Elele tutuþup gittiðimiz bu sokaklardan, þimdi gözüyaþlý gidiyorum..
Hüznünle çarpýlmýþým sanki,
Bir sen bin hüzün ediyor..
Sen,kalbime kurulu bir saatli bomba gibiydin. Gittin.. Ve paramparça oldu bedenim..
Kendimi topluyorum kýrýlgan aynalarda.. Kalbime batýyor sensizliðin,kanatýyor gidiþlerin..
Kýsa bir akþam. Hüznün dibine vursam, kaybolsam..
Ne kýsa bir akþam, gece hüzünle boðuluyorum sanki..
Seni arýyorum gecenin en zifiri karanlýðýnda,okyanusun en dibinde,kör kuyularda..
Bir þiirde arýyorum seni,
Bir gül de kokunu arýyorum..
Her dizede sen varsýn biliyor musun?
Senle baþlayan cümlelerin sonuna nokta koymak istemiyorum,bitmesin senle baþlayan cümleler.
Her þiir bir intiharýmdýr.
Haberin olsun!

Halil ÇETÝNER


Sosyal Medyada Paylaşın: