GÖDEŞ'İN ARDINDAN
"Mevlid" emminin oðlu namý diðer “Gödeþ”,
“Gasavanda” bulunmaz Harfilli’de ona eþ…
Yaz kýþ “seyile” inmez Harfilli’de oturur,
Geçimini kýþýn çobanlýkta,yazýn salatalýkta bulur…
Kimseye zarar vermez köylü onu severdi,
Anlatýrlar, “bir oturuþta on altý sýkma yerdi.”
Bir gün babasý on kangal sucuk alýr,
“Bunu eve götürün yoksa ananýz aç kalýr.”
Osman yola çýkar sucuk poþetini alarak,
“Kekburun’a" varýr sucuklarý koklayarak.
Hava kararmýþtýr,midesi artýk zil çalar.
Sucuðun bir kangalýný soymadan mideye atar.
Yedikçe sucuklarý Osman’ým alýr haz,
Eve vardýðýnda kalýr bir kangaldan az.
Annesi: “Baban sucuk gönderecekti ne oldu?
"Ana hepsini yemiþim “garným” bir hal oldu."
“A oðlum bir tane bari býraksaydýn anana
Yiye yiye dönmüþsün bak bizim kara bidona."
Muhterem eritemez yediði sucuklarý
Sabaha dek tur atar , giyinip gocuklarý.
Sonunda mide iflas eder ,tutar onu "zerleðen"
Ayýrmaz yanýndan her dem koca bir leðen.
Yüreði incecik , kendisi ise kocaman,
Harfilli köyü eþrafý,emmoðlu “Gödeþ Osman"
“Gödeþim” unutamadým seni ,gönüldesin ,dildesin
Gideli bir yýl oluyor Rabb’im rahmet eylesin..(Amin)
Yusuf TEZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.