GECE AVCISI
Mevsimlerden yaz ,temmuzun yirmisi,
Fahri geldi elinde tüfek onlarca mermisi.
Dedi “emmi” bu gece tavþan vuralým,
Toroslar’da tavþanýn kökünü kurutalým.
Bindik Hacý,Fahri,Çavuþ benim ladaya,
Çýktýk hevesle yola tavþanlarý vurmaya.
Veyselli’den aldýk arabaya epey gaz,
Diledik herkes alsýn bu avdan sonsuz haz.
Az gittik uz gittik vardýk Tolaz’a
Fahri projektör tutar kenardaki moloza
Az daha gidince ulaþtýk Evdilek’in kaþýna,
Fahri çýktý elinde ýþýkla arabanýn baþýna.
Tarýyor saðý solu bir tavþan bulmak için,
Avcýlar her an tetikte avý vurmak için.
O esnada karþýda iki göz parladý,
“Çavuþ” tüfek elde arabadan atladý.
“Durun , sakýn ha buna tüfek atmayýn !
Ben bunu yakalarým ,boþa fiþek yoymayýn!”
Elde tüfek hýþýmla düþtü tavþanýn peþine
Akýl erdiremedik biz “Çavuþ’un” bu iþine.
Tavþan bu durur mu olduðu yerde?
Ardýna düþtü bizimki ,avcýlýk var ya serde.
Tavþan aþtý “koyaðý” ulaþtý bir tepeye
“Çavuþ” peþinde elindeki fenerle.
Hacý dedi: “Nereye , tavþaný mý tutacaksýn?
Karanlýkta düþüp bir yerini kýracaksýn!”
Tam o esnada bizimki yere düþtü
O,toprakla toprak onla öpüþtü.
“Beleþti yere” yerden kalktý hayli toz,
Vermiþti bizimki o düþüþte süper bir poz.
Gidip kaldýrdýk hep birlikte onu yerden
Su gibi olmuþtu üzeri koþarken terden.
Yüzü gözü toz içinde , dizinden akar kan:
“Düþmeseydim tutardým , kurtulamazdý hayvan.”
Girdik koluna güç bela bindirdik arabaya
Baþladý "usta avcýlar" Çavuþ ile alaya.
“O tavþan dua etsin takýldýðým o taþa
Kulaðýndan yakalardým ben onu koþa koþa.”
“Ulan” düþmesem ben onu kesin tutardým,
Etini de yarýn pilavlý aþa katardým .
Kaçan tavþan bir sýpadan daha büyüktü,
Ýyi ki tutamadý yoksa bize aðýr yüktü.
Benim “gara” lada o tavþaný taþýmazdý
O yük ile bu araç Ekizce’yi aþamazdý.
Çavuþ dedi :“Kimse duymasýn bu olayý
Yoksa dalga geçer bu milletin alayý.”
Dedik tamam çýkar mý sýr bizden hiç(!)
Çok yoruldun al , bir bardak su iç.
Bu av faslýnda o gece çok güldük
Baþka av bulamadan eve geri döndük.
Sabah saatin beþinde yataða ancak yattýk,
Bizim “Çavuþ” sayesinde bir yýllýk stres attýk.
Yusuf TEZCAN
emmi: Amca
yoymak: boþa harcamak, ziyan olmak
koyak:küçük vadi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.