GÖNÜL KUŞU
Kanadý kýrýk güvercinim kon artýk yere
Gelinliðini giymiþ gökyüzü azap sana
Huhularýn yorgun,her taklan bir yara
Dinmez sancýlarýnla yol alamazsýn
Azat et kanatlarýnýn altýnda uzanan maviliði
Dal elemi göðsünden emziren ummana
Hem gözlerin liman arýyormuþ
Hangi liman dindirir ki hasretini
Rýhtýmlar bir bir düþerken zulamdan
Eriyorken zaman kader çizgilerinde
Gün ve gece habire yer deðiþtiriyorken
Burnundan geliyor emdiðin süt anandan
Durul, ateþe uçuyorsun
Güneþe konamazsýn neden anlamýyorsun?
Micik yüreðinde Erciyes’i taþýyorsun
Feryat etmen nafile
Niçin bülbüle öykünüyorsun?
Kopardýlar kanadýný ve kýrýk kalbin
Yakup gibi sýðýn yaradana
Mecnun çölü kadar yakýcý derdin
Beyhude süzülme göðe hükmedemiyorsun
Gark oluyorsun kasavete
Kendine de zulmediyorsun
Býrak sýmsýký tuttuðun zincirleri
Derin derin nefes al
Aþk hamur deðil ki
Biçimsiz þekiller veriyorsun
Gözlerime deniz diyorsun ya
O halde dal içime daha ne duruyorsun
Kanadýn kýrýk, yüreðin kýrýk
Aþk için gururun da kýrýlsýn artýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.