yokluðunda bir tanem
ne yaman çile þu karanlýk
iyi ki
yavaþ yavaþ kýsalýyor geceler
hasretin ok misali kalbimde
haberin yok
bir avuntu sen dolu hayaller
özümde kor ateþ, baþýmda bir duman
bu sabah yine gamzelerini
gözlerini aradým bulutlardan
inan bana
hep sen diye ýslanacaðým
nisan kaçkýný yaðmurlardan
eðretiyim sokaklarda
gölgem bile yabancý duygularýma
çok deðilim, yalnýzým biraz
hadi
meltemlere ver kokunu
þen olsun ruhum
her nefeste hasret gidereyim biraz
sözüm geçmiyor
zaten
noktalardan ibaret bütün çizgiler
papatyalarýn göç mevsimi zaman
ve ben hüzünlerinde yanýyorum
çatlamýþ topraðýn ocaðýndan
umutlarým
kanatsýz uçuyor yosunlara
elbette
kara daðýn kara taþý tükenmiþlik
þimdi
bir yýldýz aðlýyor semada
elden bir þey gelmiyor, neyleyim
çaresizim
kendi pýnarýmdan aðýrlaþtý mendilim
10.06.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.