MENEKŞE BESTELİ OZAN DÜŞLERİ

(Merhum Cenk Koray’ ýn düzenlediði þiir yarýþmasýnda Türkiye üçüncülüðü alan þiirim)

Bu bir ozan haykýrýþý,
Eylül sarhoþluklarýnýn susuz rüyalarýný
Sessiz fýrtýnalarla anlatýrdý þafaklara yorumsuz,
Yorumsuz dalardý bakýþlar suskunluk nöbetlerinde.

Acýkýrdým çiçek aromalý vuslat þarkýlarýnda,
Kavak yellerine set çekerdi ýslak kirpiklerim,
Bir hoþ yorgunluk olurdu gözlerimde gamzelerin,
Uzak yýldýzlarda odaklaþýrdý yokluðun,
Tutamazdým, baþýboþ akar giderdi kor arzularým,
Hedefini bilemediðim, asla bilemediðim kuytulara,
Sýr olurdun sen,karanlýklara özdeþ.

Belliydi karanlýklara hasreti nakýþladýðýn,
Yýldýzsýz semalarda kibrit çakmaktan korktuðun,
Ellerin kapýlarda tereddüt heceliyordu,
Ve gözlerinde Ýkbal motifli çiy billurlarý,
Kristal goncalar saçýyordu hasatsýz yazýlara.

Bu mevsimler hep mi hasrete endeksli böyle ?
Kar tipilerinde tropikal alizeler üfürür bazen damarlarýmý,
Bazan Aðustoslarda buzlu düðümlenmeler boðazýmda,
Ölümcül hýrýltýlara tempo tutar titrek ellerle,
Tutamam düþ kurgularýnýn serap mavisi tüllerini,
Okuyamam sarkaç ritminde uçuþan vuslat dileklerini.

Bir kuþ uçumunda ufuklarý aþar giderde türkülerim,
Duyuramaz mezarlýk boþluðunda bile sesini,
Aþamam inadýna yorgunluðuna þu zirveleri,
Bulamam tutacak bir dal,
Uyumaya bir müjde duyamam, saðýr olur boþluklar.

Bir menekþe öksüz solur baharlarý,
Sabah melteminde günaydýnsýz oðuþturur dallarýný,
Ve yaðmurlara tutsak eder beklentilerini,
Gökkuþaðýna binmeye can atar da ta ezelden,
Her rengine ayrý bir mani, dolunay akþamlarýndan,
Uçuramaz tutkularýný rüzgârsýz yamaçlarda,
Korkular diz boyunu aþmýþ patika kenarlarýnda,
Aþýnan adým baþý ömür duraklarýný,
Amaçsýz seyreder mat göz bebekleri ile.

Ve bilir, bilir de bir bayraðý dumanlý burçlara,
Dikmek gerektiðini bir baþýna,
Ve bir ikindi öðünü hýrsý ile,
Yenemez kendini, aþamaz, yorgun menekþe.

Muzaffer Eker
Sosyal Medyada Paylaşın: