VAH ALDANMIÞIM
Yanlýþ tanýmýþým, vah.. Aldanmýþým; çok yazýk!
Boþuna methiyeler yazdým, çizdim cüdama
Ýçi, dýþýndan baþka; zihniyeti çok bozuk.
Meth etmiþim boþuna; benzetmiþim adama.
Sudan bahanelerle kendine yazýk etti.
Kendi meþrebinden mi zannetti bizi yoksa?
Arkasýna bakmadan baþýný alýp gitti.
Dönüp bir de kendine, benim gözümle baksa.
Haydi git; güle güle.. Yollarýn açýk olsun!
Kiþi kendinden mesul, ben seni dost sanmýþým.
Ýkiyüzlü dostluklar býrak, orada kalsýn.
Hani Allah diyordun; sana nasýl kanmýþým?
Bu kafayla gidersen cemiyetsiz kalýrsýn.
Düðün, ölüm komþuyla.. Her þey dostla oluyor.
Kendine gel, bir dost bul; belki destek alýrsýn.
Unutma ki: Dünyada, dostluk baki kalýyor.
Sevgiyle bu tabiat: çiçek açar, yeþerir..
Tomurcuklanýr dallar, türlü meyveler verir.
Olmasa Allah aþký; doða, neyi baþarýr?
Bize dost desin yeter, dostuna daðlar erir.
Samimiyetsiz insan, verimsiz toprak gibi.
Çoraklaþýr yüreði, insan sevgisi olmaz.
Rüzgârlara yenilip sararmýþ yaprak gibi.
Heder olmayalým dost. Dünya, kimseye kalmaz.
Hülvani BAÞTUÐ.
08/06/2013
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.