Özlüyorum þimdilerde sevgiyi, aþký, heyecaný, Bir aðacýn suya, bahara duyduðu hasret gibi. Arýyorum o ýssýz, o yýlýþýk sokak lamblarý arasýnda Yavrusuna rýzk götürmek için çýrpýnan martýlar gibi.
Yoruluyorum sonra. Ve Aslýnda artýk kendimi yanlýz hissetmediðimi biliyorum Yokluðunun býrakmýþ olduðu o acý,o hiçlik öyle sahipleniyor ki beni. Adýný her andýðýmda sarýyor bütün bedenimi, Týpký, týpký sen gibi.
Birden fýrtýnalar kopuyor içimde her nefesimde. Ardýndan, Bir çoçuk hýçkýrýyor mübhemlerden, Yarým yamalak aðlamaklý sesi içinde. Geçmiyor zaman... Beni Sensiz kýlan bugün gibi.
Hüseyin Atalay
Sosyal Medyada Paylaşın:
BrokenHopes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.