Sevgiliye

Sana uzakta tükenip gidiyor ya þu ömrüm;
Sensiz kavuþuyor ya her günüm geceye,
Sadece tükenen ömrüm deðil,
Sensizlik tüketiyor beni..
Gecenin karanlýðý deðil de,
Hasretin çöküyor sanki gökyüzüne..
Her yýldýzda bir gözyaþý ateþi..

Gün ve gece iki sevgili bizim gibi.
Her seher vakti ve günbatýmý vuslata erer,
Karýþýp birbirlerine sarmaþdolaþ.
Gün geceye teslim olur, ben, sana..

Hangi harfler yanyana gelirse gelsin,
Dile getiremiyor sana sevgimi.
Ne kadar derinlere dalýp
Orada yaþasam da hayalinle,
Hayalin dindirmiyor hasretini..
Ben,
Gözlerinin içinde kendimi görmeyi özledim..

Evet, hep gittin,
Ben ardýnda kalan yollara,
Hasretle gece gündüz dokuduðum
Hüzün nakýþlý halýlar serdim..
Gitmediðin tek yer düþlerim..

Þimdi üþüyorum..
Sanma ki mevsimin kýþ olduðundan,
Sensiz aðustos sýcaðýnda bile üþüyordum ben..
Oysa daðlara düþsek seninle,
Ne daðlar ürpertir ruhumu,
Ne de ayaz üþütür tenimi..

Yüzme bile bilmezken,
Düþürdüðün bu hasret denizinde,
Yine de çýrpýnýyorum yaþamak için.
Çünkü,
Hayatta olmak bazen güzel birþeydir;
Seni düþlemek o an herþeydir..

Gülsüm Tanrýverdi
(Ýst. 14 Þubat 2004)
Sosyal Medyada Paylaşın: