EZBER

Bir dal koptu fidandan,
Ýncecik bir dal,
Ezberi bozduðunu sanýyordu,
Bir daha ayný hatayý yapmayacaktý,
Ezber iþlemiþ bilinç altýna...

Bir kerecik baktý arkasýna,
Ama beni incittin diyemedi,
Kýrýlmýþtý kalbi,
Ama ezberi bozmadý,
Yine gülümsedi...

Þafký esmere çalýyordu,
Oysa ki nehir gayet sakindi,
Karanlýk basmýþtý içi ürperdi,
Derin bir ah çekti,
Kirpiklerinde ýlýk bir ter belirdi...

Yarasý derindi,

Gülüm ,

Esmerim,

Sevdiceðim,

Karalým,

Geniþ yüreklim,

Tok bakýþlým,



Ezberi bozmadý,
Yine gülümsedi...




Sosyal Medyada Paylaşın: