AĞLADIM
Bir dakikaya, bir ömür, sýðar mý derdim?
Bir an bile yetermiþ, baþa geldi öðrendim,
Bir zalimin hükmüyle! Silindi ömrüm
Zulüm pýnarýndan, içip aðladým.
Hiç eliyle ateþi, tutar mý insan
Tutarda, yutarmýþ, bilsen!
Densizin dilinde kemik yokmuþ.
Acý sözleri yutup aðladým.
Bir adýmlýk yol, Fizan olurmuþ.
Orada insan, yalnýz kalýrmýþ.
Sarp kayalar bile geçit verdiler ama
Taþ kalplere baþýmý, vurup aðladým.
Bu yokluk adamý öldürür, derdim.
Yokluk yýkmazmýþ, çok geç öðrendim.
Tok karýnlarda vicdan, aç gezermiþ.
Ben onlardan çektim, çektim aðladým.
Bu gün, hiç kimse yoktu burada,
Yine geldi dertler, çöktü omzuma.
Güç yetiremedim, vurdular daha.
Bende dayanamadým, saydým aðladým, döktüm aðladým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.