Vuslatın şafağında açılmış bir çiçektin Seni riyayla boğup solduranlar utansın Sen ki yalan bilmezdin, baştan sona gerçektin Yüreğini hüzünle dolduranlar utansın
Herkes gibi koşardın düşlerinin peşinde Yürek dolu pişerdin bir sevda ateşinde Sığınmış , giz olmuştun bir yarenin düşünde Düşlerini, doğmadan öldürenler utansın
Solgun güller toplanır arada gül yüzünde İsyanlar şaha kalkar haklı haksız sözünde Nice canlar rakseder, aşk can bulur gözünde Olur olmaz düşlere daldıranlar utansın
Ağzı olan konuşmuş hem de hiç zorlanmadan Yaşanası olamaz hiçbir aşk korlanmadan Vuslatına ermeden, gül yüzün nurlanmadan Yüreğini ayağa kaldıranlar utansın
Dert gelmiş üst üstüne, yüreğin dolmuş yara Umutlar ertelenmiş zaten başka bahara Gözyaşın oluk oluk,bahtın karadan kara Utanıp, arlanmadan saldıranlar utansın
Sen ki yıllar boyunca acılara doymuşsun Bütün olup biteni kaderinden saymışsın Sevdanı yüreğinde baş köşeye koymuşsun Düşmanlarını sana, güldürenler utansın
İhanet kisvesini giymiş hep birileri Ölenler ölüp gitmiş sırtlanıp dirileri Sana hep çok görülmüş mutluluk perileri Mutlulukları senden, çaldıranlar utansın
Haydi davran yüreğim denizler seni bekler Saya yarenlik etsin tüm dualar, melekler Kabul olsun dilerim sana ait dilekler Seni, seviyor diye çıldıranlar utansın
Senin de bir Dosteli’n, vardır darı dünyada Erişilmezdir yerin koskocaman deryada Kulak ver, iyi dinle bu çığlığa, feryada Onca sözü dillerden sildirenler utansın
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dosteli_ Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.