ŞAİRLER SOKAĞINDA ZAMAN
Þairler sokaðýnda bekliyorum yolunu,
Bu mekan ikimizi aðýrladý çok zaman.
Geçmiþi kare-kare anarken eni-konu,
Baharý arýyorum yine içimde hazan.
Bu sokak sensiz bana iþkence görünüyor,
Her yaný kýrýk-dökük bütün vitrinler viran.
Burada kaldýrýmlar sensiz de yürünüyor,
Amma nereye gitsem tükenmiyor bu hicran.
Yine de bu sokaðýn kimsesiz þairiyim,
Ne kapým çalýnýyor ne halim soruluyor.
Düþlerde yaþýyorum, sensiz ölü biriyim,
Sevdanýn mahþerinde divaným kuruluyor.
Þimdi her yer aydýnlýk olsa bile ne çýkar,
Bin-bir türlü kederle dertle uðraþýyorum.
Belki mahþere kadar daha çekeceðim var,
Sen yoksan karanlýða gömülü yaþýyorum.
Þairler sokaðýnda hükmüm geçmez yýllara,
Benim gibi kahrolur talihine þaþarsýn.
Pembe hayaller kurup kandýkça masallara,
Geçip gider umudun kaderini yaþarsýn.
Yaktý kavurdu beni hayýrsýzýn özlemi,
Her gün ayný vakitte buraya geleceðim.
Fark-etmese de kimse gözlerimdeki nemi,
Þairler sokaðýnda ayakta öleceðim.
31.05.13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.