yaslý kumrular gibi indi akþam yanaðýma yaklaþtýðým araf yüzlerde yokluðun hükmüm el ayak çekileli yüzyýl olmuþ düþlerimden akþama nispet bekliyorum diðer akþamý...
sesimi kaybettim dünyaya uzak bir kýþ ortasý yazý þimdi kim çaðýracak çaðla aðacýnýn gölgesine uzak bir kýþ ortasýnýn ortasýnda buldum sesimi çaðla aðacýnýn gölgesine çaðýracaðým þimdi yazý...
ertesi güne sýðýnýþým bile kent sýkýntýlarýyla kirli bir ayrýlýðý tersten yeniden yaþýyorum sanki önce doðduðumu sanýrdým sonra öleceðimi oysa önce ölmüþüm doðduðum için sensizliðe birazdan doðacaðým bitirdiðim için sensizliðimi...
unuttuðum günlerim daha çok oldu mutlaka ama en çok sensiz günlerimi unuttum sense en yalan gerçeðimdin en gerçek yalaným seni bir unuttum bir unutmadým derken kaybettim...
kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.