Tebessüm et diyorlar; kara kalem ucunu
Umman-ý aþka banýp gönüle akmalýymýþ
Bir taleple gelenin doldururken avcunu
Gözlerinin içine gülerek bakmalýymýþ.
Gecenin gözyaþlarý damlasa da eline
Mehtabý sunmalýymýþ gençlerin hayaline...
Sual dahi etmeden vakýf olup haline
Anlamlý bakýþlardan durumu çakmalýymýþ.
Ne geçmiþ ki eline yýllar yýlý boþ durup!
Derde derman uðruna artýk biraz koþturup
Mecnun ile Leyla’yý vahada buluþturup
Umudun çýrasýný vuslata yakmalýymýþ.
Sitem edip inlemek hem abesmiþ hem ayýp
Bembeyaz etmeliymiþ heceleri yýkayýp!
Kýþýn, karýn, ayazýn kapýsýný kapayýp
Gökyüzünün göðsüne güneþi takmalýymýþ.
Solsa dahi düþlerin tozpembesi, mavisi
Kolaymýþ kalem için her derdin tedavisi
Çýkmýþ ise yerinden bu âlemin çivisi
En muhkem dizelerle yerine çakmalýymýþ.
Madem bedel beklermiþ her ideal ve zafer
Sürekli olmasa da, bir kerecik; bu sefer
Deyip bunca gam yeter; mahzun bakan göze fer
Kalbe aþk denen cevher, sevgi býrakmalýymýþ.
Ye’se dair dizeler beyhude imiþ; boþa!
Acýmak yetmez imiþ kanadý kýrýk kuþa
Sadece sayfa deðil; çöller de baþtan baþa
Kýpkýrmýzý, bembeyaz güllerle kokmalýymýþ...
Mecit AKTÜRK