Ruhumun çýkmaz sokaðýnda Müphem sorular Kuruntumuzla vurulur çiçekler Militan düþlerimde kan kokusu var Beynimin en iþlek caddesinde Türüyor boy boy mezarlar
Ruhumun keskin virajýnda Ölümün gölgesi var Korku meþin top gibi Hislerimi yuvarlar Çürüyüp dökülüverdi Ýnanýp sýrtýmý verdiðim Çelikten güçlü duvar Ahh bütün bahçeler Niçin böyle tarumar
Ruhumun son duraðýnda Bekliyor sarý çiçeklerle beni ecel Hergün küçük küçük ödemektense bedel Almak için canýmý durma,rüzgar gibi Koþar adýmlarla bana gel Þehla bakýþlý gözlerinsiz Bil ki bana her mekan yadel Ey ecel tez düþ beni defterinden Bütün kapýlarým sana açýk Canýmý almak için canana sormadan gel Çok bekletme bu meftunu Kefeni sararmasýn Haydi gel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.