“-onnar seni isdemiþler ve sen de isdemiþsin, gönlün olmuþ, ýrazý gelmiþsin bi kere “-he” demiþsin kiyne, aylen ýrazý ðelmiþ, boban da vermiþ “hayýrlý osun” demiþ..
“gari bi taha gattiyen.. asla ve asla yok gocamý se(v)meyyon yok höle, olmadý böle” demecen ebi cetdi bu kellameyi aðzýna almacan.. neyye biliyon mu.. bunu deyen giþinin nikahý gabil deðil.. nikahýn düþer, Allah mafaza
neyye?; çünkü, gönlünden çýkarttýn anacýna ðeþdin, garþýna aldýn, bi taha asla hiþ biþiy esginki ðibi olmaz isdemediðin gönünde olmayan biri öyle zamanda bi cima etdin mi.. onun adý cima deði(l), zina olur zina gari
bi deee gebe galýsan, eh gari, var get ötesini sen düþün doðcak çocu(ðu)n ne günahý var onun da adý veled-i zina olur, dahasý da o çocuða “gýrýk dölü..” deller!
ya(hu)t da se(v)meden, isdemeden malý mülkü uçu gocaya varan, gýz da fa(hi)þadýr, ha! n’olu müþderisi bi denedir o ðadak..
zati(enden) bi adam kýzýný gönlü yoðukana malý maþatý var diye baþlýð uçu duttuda goca bobasý yaþýndahý bi herife verdi mi kim ne derse desin onun yaptýðý haþa-sümmaþa doðrudan doðruya pezemekdir,
se(v)meden yattýðýn uçu da yapdýðýn iþ de bi nevi orasbýlýk, fa(hi)þalýk.. ben o gadak deyen gerisini sen anna.. onun uçu birine hý decende adýn, gapýn, evin-aylen deðiþecek ömrüyün sonuna gadar bi ömür mühebbet dama girecen al sana cehendem cennet edebilisen ne ala sýrat köprüsü kýldan ince gýlýþdan kesgince þükür..
gönnüyün almadýðý biriynen cennetde olsan nolacak nayeti bi veled-i zina doðacak o veledi zinadan da ne vetana, millete ne ümmet-i müslimana hayýr umulu(r) ondan hayýrlý evlat olur mu ý – ýhh olmaz valla billa
emme; sen hayýr dileyosan olcað(ý) varýsa “hý” ýcýýk bile bi olmazý varýsa daa “ya-a” decen olcak gibiyse de “iciði-cücüðü” demecen
bi kere “olur” dediysen de sonurattan mayýr-muyur edip yolu-yorgunu (y)okara sürmecen “þükür emrine Allah böyle minasip görmüþ” decen çeneni dutcan gýçýyýn üsdüne oturacan adam gibi garý olacan ana olacan “hayrý” dilecen
dediklerimi eyi belle ben sana eyinniði eyi-gözel-d(ð)ru bildiðimi dedim aklýn yattýysa dediðimi dutarsýn emme eyi yanýný kendin bilisin gerisini sen düþün davþýn bildiðin yola ðedersin vay sen ettin demessin”
“-gý aba neyye öyle deyon hincikinner bek donuz valla ha! “ðarý gýsmý gocasýný hiþ se(v)memi.. helalin.. bilemezsen öðreni öðreninçe da(h)a çok seversin sevdikçe sever gedersin.. evelki garýnýn biri “bu ðadak datlý olduðunu bilsemidin anamýn evinde bi dakka durmazdým” demiþ .. evin ayrý gapýn ayrý.. sevilme(z) mi hiþ
emme ne yalan deyen do(ð)ruyu ahretde mi decen emme valla se(v)medim sevemedim getdim ben, içim almasýna almadý da emme olduk getdik iþdee geçiymiþ otuz küsür toruna torbaya gavýþdýk hindiden keyri “hu” desek yalan emmmeee… .. nikahda keramet varýmýþ bacým, ö(y)le bilcen nika(hý)nýz gýyýlýnca seversin onun-bunun dediðine aldýrma sen.. sen ona-buna kimselere bakma gaþ göz atma, tarlada-takkada yolda peþinden dolanan olusa endir annýnýn çatýna çapayý annasýn sende gapbelik olmacaný eyi bellesin yalan dünnayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.