"-gýzýmm, gözel gýzým; bak hinci vadýðýn yere sahap çýkacan orasi senin evin gari.. onnar senin aylen ”..
anam ýramatlýg bana öyle dediydi.. senden öyle belle “vardýðýn yer körüse gözünü kýsývi(er) saðýrýsa duymazdan gelivi” imi ..
aman yavrým.. var beni kötü belle emme dediðimi unutma gulaðýný bana ver, eyi dinne bi gula(ðý)ndan girip, ötekinden çýkmasýn imi gadýným
ne demiþler “gözünü kör et, gulaðýn saðýr, emme ille baþýný aðýr”.. hörmetde gusur etme, gardaþlarýna aða-aba, “bobasýna boba” de, “anasýna ana”
eyinniðe kör gelme namýkörlük, hökelalýk etme her gözelliði kendinden bilme ne derlerse “baaþüstüne”, de
hani tabakçýnýn gelini “her tarafýnýz kokardý da ben yudum arýttým sizi, el içine çýkardým evinizi bakýn o koku galdý mý etirafýnýzda” demiþ de hani, gayýnbýbasý da “geliiin, bana gelin geldiðinde gayýnnanda öyle derdi onun gibi, senin de burnum alýþdý kokumuza” demiþ ya onculayýn.. hiþ biþiylerine burun gývarma imi gadýným
zabala(yýn) herkeþlerden evel ga(l)k, aðþamlarý, herkesden sonura yat ne dutarsan sýmsýký dut neydersen þevkinen et vallaha zararlý çýkman..
nere ðedersen seðidelek, can havliynen get.. varca(ðý)n yere bi an eveli var.. hýzmatýný gör adýmýyýn üsdüne gerisin geri dön “gettim, vardým”, “dedim, etdim geldim” “neyise” deye habar ver o ðadak..
nasý(l) memnin oluyollar bak gari.. ettiðin hýzmatý; el de beðensin bey de sen canla, baþla et dut emme gayýnnayýn gözüne bak dur.. hamýrýnan kendini de yoður,
yapdýðýn iþi önce kendin beðen.. kendin beðenmeden, ele beðendiremen duttuðun iþi benin deye dutdun muydu Allah da beðenir gulu da evine yuvana, gocana sýmdýký sarýl.. ele deðil kendine darýl..
sakýn ha yüzünü eðþitme güleþ bak, usul gonuþ gayýnnayýn gönlünü al, gönnündeki baþ köþeye gurul.. hatýrýný gýrma, fikrini sor-dur neye dersen gelin gýsmý gayýnna hamýrýndan yaradýlmýþ tamam mý..”
“-isdersen bana da darýl emme; oduna-oca(ðý)na , yuvana dörd elinen sarýl “guru yavan acý sovan” Allah ne verdiyse herifiyin gazancýna þükret gözün baþýn üsdüne “-þükür” de okardan enene ele bakýp da hor görme, herifiyin iþinin bi ucundan dut yamacýndan gel.. neye dersen.. “mermer daþdan varlýðý iki baþdan”
dutumlu ol, savruð olma cevval ol uyuþuð olma hýzmata kimse buyurmadan seðit dilini datlý eyle, ol bi meyit
çok gonuþma emme eyi dinne az ye, az uyu, çok çalýþ, böðün, dünkü halininen yarýþ kendini iþine ver dýkgatlý iþle elin iþde gözün oynaþda olmasýn utancýndan deðil, dadýndan yarýl
her þeyin bi yeri bi vahdý zamaný var “sakla sarý samaný geli(r) vahtý zamaný” bana isder gücen isder darýl.. canýn nerde isderse emme usulünce sarýl”
DÝPNOTLAR
ayle : aile, yuva Ými : emi, tembih, iyi mi den geliyor olmalý, soru þeklinde deðil, karþýnýn da tartýþmasýz kabulünü bilmekten eyinnik: eyilik, iyilik, hoþ görme, kabullenme tabakçý / tabak: hayvan derilerini kullanýma hazýrlayan, terbiye eden kiþi oduna-oca(ðý)na diyerek tembih.. yemin verdirme gibi bir tonlama vardýr.. dedimi tutmazsan oduna ocaðýn baykuþ tünesin gibi bir ilenme ya da dediðimi tut da yuvana baykuþ tünemesin gibi bir tembihleme vardýr. meyit / meyyit . mevta, ölü,
ARKASI YARIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.