Özledim eski günlerimi
mutsuzluk içinde mutlu olabilmeyi
gülmeyi düþünmeden acýlarý
aðlamaya vakit bulamamayý
boþ vermeyi hayatýn tadýmsýz hallerini
vurdumduymaz tavýrlar sergilemeyi
her þeyi o kadar çok özledim ki
Gözümü kapatýp dönsem geriye
bir anda bütün kederlerim yok olsa
seninle gülsem yeniden aðlamak yerine
ve umutlarým yemyeþil yine sarsa beni
diyorum gülümseyerek halime
sonra
kahretsin
hepsi geçti
dönüþü imkansýz o günlere
geçmiþ zamaný iç çekiþleriyle hatýrlamak
ne acý
ah hayat
ne zalimsin
Aldýn elimden tüm mutluluklarýmý
açtýn yüreðime en derin yaralarý
dayanýlmaz sancýlarý mesken ederek
kývrandýrdýn tüm gülüþlerimi
Öldürdün içimde yaþattýðým umutlarýmý
ve nihayetinde yalnýzlýða mahkum ettin kaderimi
serseri bir geçmiþin uslanmýþ hallerini yaþýyorum
adam akýllý can yanýklarýyla baþý dik
ama yüreði ezik ilerliyorum sona doðru
Sus hayat
sinsi sevinçlerin sana kalsýn
dönüþü kýþ olacaksa eðer
benden ýrak olsun senden gelen bahar
istemez
sende kalsýn rengarenk çiçekler
mis kokular ve gök kuþaðý
varsýn ömrüm güz gülleri gibi solsun
donarak ölmek varsa kaderimizde
adam gibi ölürüz
merak etme...
Rasim Yýlmaz
29.05.2013