SIRDAŞ

Ilýk rüzgârýn estiði bir gecedeyim.
Seyrediyorum gökyüzünü
Düþünüyorum, düþlüyorum.
Anlatýyorum gökyüzüne bir, bir içimdekileri,
Oda dinliyor sýrdaþ misali.
Biliyor ya acabalý, keþkeli dileklerimi
Benim için kaydýrýyor yýldýzlarýný,
Ben de gülümseyerek fýsýldýyorum
Kayan yýldýzlara dileðimi.
Ay ihtiþamýyla gökyüzüne hâkim aydýnlatýyor geceyi,
Yýldýzlar dinliyorlar da,
Sanki aralarýndan bazýlarý ne anlatýyor bu kýz diye çekiþtiriyorlar beni.
Kalbim yerçekimine inat uçuyor sanki.
Ben ise mey’den deðil adý baþka olan bir sarhoþlukla seyrediyorum
Gökyüzünü, ayý, yýldýzlarý, geceyi.
Soruyorum sýrdaþým ne oldu bana?
Kalbim niye kanatlandý?
Ýçmedim neden baþým dönüyor?
Cevap yok sabýrla dinliyor beni.
Düþünüyorum, düþlüyorum,
Anlatýyorum bir, bir içimdekileri.
Gülümsemem için kaydýrýyor yýldýzlarýndan birini,
Diliyorum acabalý, keþkeli isteklerimi...
Bilmem saat gecenin kaçýný kaç geçiyor,
Sýrdaþýma teþekkür ederek
Yeni sabaha uyanmak için yumuyorum gözlerimi...
Yazan: Neslihan ÇETÝNKAYALI

Sosyal Medyada Paylaşın: