ÖZLÜYORUM
Yine bir akþamüstü,
Güneþin batarken gökyüzüyle vedalaþmasýný seyrediyorum,
Ne düþünüyorum tahmin et, evet bildin.
Senli gün batýmlarýný,
Gözlerini,
Rüzgârýn saçlarýndaki raksýný,
Güneþi aþkla uðurlayýþýmýzý…
Tüm ensturumanlarýn kýskanacaðý sesinin týnýsýný,
Seni dinlemeyi, sana anlatmayý, seni duymayý,
Güne seninle baþlayýp, senle sonlandýrmayý…
Diktiðin akþamsefalarýna dokunuþunu,
Onlarýn rüzgârla anlaþýp koksalar bile, bastýramadýklarý mis kokunu,
Ellerimi tutuþunu…
Evet, evet bunlarý düþünüyorum, özlüyorum ama
Ben ne yapacaðým?
Ellerime ne diyeceðim, nasýl inandýracaðým sensiz kaldýklarýna, boþluðuna,
Duyamayacaðým sesini hiçbir ensturuman notasýn da,
Avunabilir miyim kokun olmadan akþamsefalarýyla,
Nerede nasýl batýracaðým güneþi, gözlerin olmadan aþkla,
Þimdi bunlarý da bil ve söyle banaaaa…
Yazan: Neslihan ÇETÝNKAYALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan Çetinkayalı YİLM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.